Τι σημαίνει οπλοκατοχή, οπλοφορία, οπλοχρησία και σε ποιους παρέχεται άδεια.

Σημαντικό είναι να γνωρίζει ο κόσμος ότι άλλο είναι η οπλοκατοχή, άλλο η οπλοφορία και άλλο η οπλοχρησία. 

Αν έχεις άδεια για το ένα δεν σημαίνει ότι έχεις και για το άλλο.

Επίσης ότι ακόμα και η σκέτη οπλοκατοχή, δηλαδή, απλώς να υπάρχει κάπου στο σπίτι, επιβάλει την πλήρη γνώση, εκπαίδευση, όχι μόνο της λειτουργίας του όπλου, δυστυχώς οι περισσότεροι αρκούνται σε αυτό, αλλά και των κανόνων ασφαλείας περί όπλων. 

Θεωρώ ότι στην Ελλάδα, εκτός των σωμάτων ασφαλείας δεν έχουν την απαιτούμενη εκπαίδευση όσοι έχουν άδεια οπλοκατοχής.   

Η πρώτη ένδειξη ότι κάποιος ίσως δικαιούται να κατέχει όπλο, με άδεια φυσικά, είναι το να κατανοεί καταρχάς ότι ο πιο ασφαλής χειρισμός όπλου είναι το να μην διαθέτεις όπλο.

Να γνωρίζει επίσης ότι τα «άδεια όπλα σκοτώνουν», «δεν υπάρχει ασφαλής κατεύθυνση για μια σφαίρα», «οι σφαίρες δεν χάνονται, λιώνουν στον αέρα αλλά γυρνάνε πάντα στη γη», «ότι ο κρητικός αλλά και ο μη κρητικός που παίζει μπαλοθιές από τότε που ήταν 8 χρονών δεν σημαίνει ότι γνωρίζει από όπλα και τον ασφαλή χειρισμό τους», «ότι επειδή έχει υπηρετήσει την πατρίδα για κάποιους μήνες δεν σημαίνει ότι έχει και πλήρη εικόνα για τα όπλα», «και άλλα πολλά». 

Γράφω τα παραπάνω έχοντας μια μικρή εμπειρία κανόνων ασφαλείας, ειδικά για το «το πρώτος λάθος είναι και το τελευταίο» από την εθελοντική μου κατάταξη (πριν 3-4 δεκαετίες) στην ειδική ομάδα εξουδετέρωσης εκρηκτικών μηχανισμών του Ελληνικού στρατού «ΤΕΝΞ» και άλλων σχολείων της ίδιας μονάδας, τότε που ακόμα επιτρεπόταν η είσοδος και σε έφεδρους οπλίτες.

 Παρακάτω ο νόμος και δύο άρθρα για τα όπλα. 

 ΕΔΩ  και  ΕΔΩ και ΕΔΩ