Τελικά υπάρχουν ακόμα γονείς που διαπαιδαγωγούν τα παιδιά τους. Παιδί σώθηκε στην Αθήνα λόγω της απίστευτης ψυχραιμίας και οργανωμένης σκέψης που διέθετε.

Διαβάστε την απίστευτη αυτή Είδηση ΕΔΩ

Δεν θα ασχοληθώ καθόλου με τις ευθύνες των υπευθύνων. Αυτές είναι ξεκάθαρες, αλλά μόνο για την απίστευτη συμπεριφορά του μικρού. 

Οι ώρες που ήταν μόνο του ήταν υπερβολικά πολλές και αυτό φανερώνει την απίστευτη, τέλεια, ψυχο-νοητική του κατάσταση. 

Χωρίς φυσικά να γνωρίζω αλλά εκτιμώντας μόνο από αυτό που κατάφερε το παιδί, μου φανερώνει τους εκπληκτικούς γονείς που έχει. 

Οι οποίοι μεγαλώνουν ένα παιδί με οργανωμένη σκέψη και καλή αυτοεκτίμηση, που δεν διαθέτει ανασφάλεια και υπερκινητικότητα από υπερβολική υπερπροπροστασια και χάιδεμα.

Σύμφωνα πάντα με την δικιά μου άποψη ένα παιδί πρέπει να μεγαλώνει με 50-60% «πρέπει, κανόνες», και 40-50% «κάνω ότι θέλω». Πάνω κάτω 50-50.

Διότι δεν γίνεται αργότερα να ζητάμε από έναν άνθρωπο που έχει μεγαλώσει με πάνω από 50% «κάνω ότι θέλω» να είναι υπερ της κοινωνίας, να σέβεται τους νόμους, τον συνάνθρωπο του. 

Μόνο τα θέλω του θα κοιτάξει.

Επίσης από την άλλη, δεν γίνεται αργότερα να ζητάμε από έναν άνθρωπο που έχει μεγαλώσει με πάνω από 60% «πρέπει», «κανόνες» να καταλάβει τι σημαίνει δημοκρατία, ελεύθερη έκφραση, φιλοσοφία και σεβασμός στην άποψη του άλλου.

Νομίζω ότι έχουμε χάσει το μέτρο σήμερα, όπως το είχαμε χάσει και παλαιότερα με την αυστηρότητα και την κατήχηση. 

Η κοινωνία μας θέλει άτομα που θα μπορούν να εκτιμήσουν την αξία των κανόνων, της οργάνωσης αλλά και της ελεύθερης σκέψης, έκφρασης. Και τα δύο.

Είμαι απίστευτα ενθουσιασμένος για αυτό το παιδί και τους γονείς του. Τελικά μπορεί και να υπάρχει ελπίδα για αυτή την κοινωνία των άκρων.

Τα περισσότερα θα έτρεχαν από εδώ και από εκεί.  Χωρίς φυσικά να έφταιγαν αυτά. Έτσι έμαθαν.